تفاوت زبان انگلیسی رسمی و غیر رسمی

بسیاری از مردم دنیا که به زبان های مختلف صحبت می کنند در شرایط مختلف از اصطلاحات رایج در زبان انگلیسی ، کلمات و دستور زبان های مختلف استفاده می کنند. در برخی از زبان ها قوانین بسیار پیچیده ای در رابطه با این که چگونه باید با افراد مسن تر و یا مهم تر صحبت کنیم، وجود دارد. در زبان انگلیسی چنین قوانینی وجود ندارد اما کلمات و ساختارهایی نیز وجود دارند که بیشتر در شرایط رسمی تر مورد استفاده قرار می گیرند. منظور از شرایط رسمی تر شرایطی است که در آن فرد مراقب نحوه ی صحبت کردن و نوشتن خود است. برای مثال: گزارشات تجاری و نامه های اداری از این دست هستند. جلسات و کنفرانس ها و مکالمات با افراد غریبه نیز جزء شرایطی به حساب می آیند که در آن ها بهتر است از زبان رسمی استفاده کنیم. علاوه بر این گاهی نیز بهتر است که از زبان غیر رسمی و یا اصطلاحات informal استفاده کنیم. برای مثال در گفتگوهای غیر رسمی با دوستان و یا نامه هایی که به افراد خانواده می نویسم اغلب از زبان غیر رسمی استفاده می کنیم. در ادامه مقاله می خواهیم با تفاوت زبان انگلیسی رسمی و غیر رسمی بپردازیم.

تفاوت زبان انگلیسی رسمی و غیر رسمی

تفاوت زبان انگلیسی رسمی و غیر رسمی این است که زبان رسمی برای متن ها و تکست ها و شرایط “جدی” به کار می رود – مثلا در اسناد رسمی، کتاب ها، گزارشات خبری، مقالات ، نامه های اداری یا سخنرانی های رسمی. زبان انگلیسی غیر رسمی برای مکالمه های روزانه و در نامه های شخصی استفاده می شود. در قسمت پایین با نمونه ای از زبان رسمی انگلیسی آشنا می شویم:

• As the price of five dollars was reasonable, I decided to make the purchase without further thought.

این جمله در حالت غیر رسمی کمی متفاوت خواهد بود. در این قسمت یک نمونه واقعی که از یک فرد آمریکایی شنیده شده را برای شما بیان می کنیم:

• It was, like, five bucks, so I was like ‘okay’

شما باید به خوبی تفاوت زبان انگلیسی رسمی و غیر رسمی را بلد باشید، زیرا قرار است کتاب بخوانید، ارائه های تجاری داشته باشید یا یک نامه رسمی بنویسید . همچنین باید زبان انگلیسی غیر رسمی را هنگام گفتگو با فرد انگلیسی زبان در شرایط مختلف استفاده کنید. این قسمت باعث بهبود مهارت writing  نیز می شود.

ارتباط گرامر با صحبت های رسمی و غیر رسمی

شاید جالب باشد بدانید برخی از یادگیری ساختار گرامر در نسخه های تفاوت زبان انگلیسی  رسمی و غیر رسمی خود با یکدیگر تفاوت دارند. به عنوان مثال فرم های کوتاه شده افعال و یا contracted auxiliary verb ها و همچنین جملات منفی و یا negative ها بیشتر در گفتارهای غیر رسمی کاربرد دارند. برای مثال:

• Formal: it has gone. It is not possible.
• Informal: it is gone. It is not possible.

علاوه براین در برخی از ساختارهای غیر رسمی در پایان جمله از حرف اضافه و یا prepositions استفاده می کنیم.  به مثال های زیر توجه کنید:

• Formal: in which century did he live?
• Informal: which century did he live in?

در استفاده از ضمایر موصولی و یا relative pronoun ها نیز رسمی و یا غیر رسمی بودن شرایط می تواند ایجاد تفاوت کند. برای مثال:

• Formal: the man whom she married…
• Informal: the man she married…

برخی از determiner ها نیز در شرایط رسمی به همراه فعل های مفرد و در شرایط غیر رسمی به همراه فعل های جمع می آیند. مثال های زیر این موضوع را نشان می دهند.  به مثال زیر توجه کنید:

• Formal: neither of us likes him.
• Informal: neither of us like him.

ضمایر مفعولی و یا object pronoun ها نیز در زبان رسمی و غیر رسمی به طور متفاوتی مورد استفاده قرار می گیرند. برای مثال:

• Formal: it was she who first saw what to do.
• Informal: it was her that first saw what to do.
• Formal: whom did they elect?
• Informal: who did they elect

روش Ellipsis که به معنی حذف کردن بعضی از کلمات در جمله می باشد، بیشتر در زبان غیر رسمی کاربرد دارد. برای مثال:

• Formal: have you seen Mr Andrews?
• Informal: seen john?
• Formal: we think that it is possible.
•  Informal: we think it’s possible.

عبارات رایج غیر رسمی در زبان انگلیسی

در این قسمت می خواهیم به یک سری اصطلاحات در رابطه زبان انگلیسی غیر رسمی بپردازیم:

• People in glass houses shouldn’t throw stones.

معنی: برای موقعیت هایی که نباید از کسی برای اشتباهش انتقاد کنید زیرا خودتان هم همان اشتباه را مرتکب شده اید، بکار می رود. کسی که خودش آسیب پذیر است ، نباید به دیگران صدمه بزند.

• Can’t hold a candle to somebody/ something

معنی:اگر شخصی نتواند برای دیگری کار درستی را انجام دهد ، پس از کسی برتری ندارد.

• Rain cats and dogs

معنی: باران شدید.

• Cat got your tongue.

معنی: در مواقعی استفاده می شود که می خواهید از شخصی بپرسید که چرا صحبت نمی کند. موش زبانت را خورده.

• Out of the blue.

معنی: برای مواقعی که اتفاق خیلی ناگهانی رخ داده است. بدون پیش بینی، غیر منتظره.

کلمات و زبان رسمی و غیر رسمی

برخی از کلمات و عبارات نیز عموما در زبان رسمی مورد استفاده قرار می گیرند. برخی دیگر در شرایط غیر رسمی و برخی دیگر نیز خنثی هستند. مثال های زیر برخی از این موارد را نشان می دهند. در دوره های جامع آزمون آیلتس درمورد تفاوت زبان انگلیسی رسمی و غیر رسمی را یاد می گیرید. به مثال های زیر توجه کنید:

• Formal: commence
• Informal: begin, start
• Formal: alight (from a bus or train)
• Informal: get off
• Formal: I beg your pardon?
• Informal: pardon? Sorry? (AME excuse me? Pardon me?
• Informal: what?
• Formal: repair
• Informal: mend
• Informal: fix
• Formal: acceptable, satisfactory
• Informal: all right
• Informal: ok
• Formal: I am (very) grateful to you
• Informal: thank you

تفاوت بین دو نوشتار کاملا مشهود است

تفاوت زبان انگلیسی رسمی و غیر رسمی هنگامی شروع می شود که نوع نگارش ما زمانی که برای یک دوست صمیمی میخواهیم بنویسیم تا زمانی که برای یک مدیر مینویسیم تفاوت دارد. تن، نوع واژگان و نحوه بیان، همه و همه در نوع نوشتار ما تأثیر دارد و تفاوت بین نوشتار رسمی و غیر رسمی را مشخص می کند. برای این که بیشتر با نگارش نامه های رسمی و غیر رسمی آشنا شوید، در زیر لیستی از اصطلاحات پرکاربرد در نوشتار رسمی و غیر رسمی را آوردیم. به مثال های زیر توجه کنید:

• Informal: may use colloquial words/ expression/kids/ guy/ awesome/ a lot/ etc.
• Formal: avoid using colloquial words/ expressions/ substitute with children/ man/ boy/ wonderful/ many/ etc.

این ها که گفته شد، فقط برخی از تفاوت زبان انگلیسی رسمی و غیر رسمی است. اما نکته مهمی که باید بدانید این است که هر دوی آنها درست است و انتخاب بین هر نوع نوشتار به بستگی به موقعیت فرد دارد.

نوشتار غیر رسمی برای ارتباط با دوستان، و دیگر اعضای غیر رسمی بیشتر استفاده می شود. اما نوشتار رسمی برای نامه نگاری های اداری بین دانشجو واستاد، کارمند و مدیر و… مورد استفاده قرار می گیرد.

اما نکته ای که به آن باید توجه کرد این است که، زمانی که یکی از دو فرم را انتخاب کردید، دقت کنید که حتما در غالب همان فرم به نوشتن ادامه دهید. و فرم ها را با یکدیگر مخلوط نکنید.

نامه رسمی و غیر رسمی

منظور از نامه رسمی، نامه هایی هستند که در یک ساختار اداری تبادل میشوند و باید از شرایط خاصی پیروی کنند. نامه های غیر رسمی یا شخصی، نامه هایی هستند به صورت رایج بین اشخاص تبادل میشوند، بدون آنکه به سازمان و یا اداره‏ای مربوط باشند. در نامه های شخصی یا غیر رسمی آدرس فرستنده باید در گوشه راست و بالای برگه نوشته شود. فراموش نکنید که اسم کشوری که در آن زندگی می‏کنید را هم قید کنید. برای در یک نامه انگلیسی آدرس فرستنده در واقع باید در قسمت بالا گوشه چپ نوشته شود.

ممکن است شرکت و سازمانی ترجیح دهد که اسم و لوگوی شرکت را در بالا و وسط نامه هک کند. در این صورت تاریخ باید در سمت راست نوشته شود.

توضیح کامل زبان انگلیسی رسمی و غیر رسمی

زبان انگلیسی رسمی (formal English) : هنگام نوشتن برای اهداف حرفه ‌ای یا آکادمیک مانند تکالیف تحصیلات تکمیلی استفاده می ‌شود. در زبان رسمی از اصطلاحات محاوره‌ ای، اختصارات یا ضمایر اول شخص مانند «من» یا «ما» مشاهده نمی‌ شود. ما از زبان رسمی یا فرمال هنگام نوشتن مقاله برای مدرسه یا دانشگاه، رزومه‌های ارسالی برای درخواست شغل، یا ایمیل و نامه در محل کار استفاده می ‌کنیم.

زبان انگلیسی غیر رسمی (informal English): غیررسمی ‌تر و خودجوش است. هنگام برقراری ارتباط با دوستان یا خانواده چه به صورت نوشتاری یا در گفتگو استفاده می‌ شود. هنگام نوشتن ایمیل‌ های شخصی، پیام‌ های متنی و در برخی از مکاتبات تجاری استفاده می ‌شود. لحن زبان غیررسمی، شخصی‌تر از زبان رسمی است.

سخن آخر

ما در این مقاله در مورد انواع نوشتاری و تفاوت های زبان انگلیسی رسمی و غیر رسمی را برای شما ارائه داده ایم با مثال های متنوعی که برای هر مورد بیان کرده ایم و همچنین ترفند هایی را برای نگارش نامه ارائه داده ایم. شما عزیزان با خواندن این مقاله با تمام تفاوت های زبان انگلیسی رسمی و غیر رسمی آشنا می شوید.