معرفی ضمایر اشاره در زبان انگلیسی

ضمایر اشاره در زبان انگلیسی یا demonstrative pronouns همان طور که از اسم شان پیداست برای اشاره به چیزی یا در برخی موارد به شخصی استفاده می شوند. این ضمایر اشاره زبان انگلیسی شاملthis  (اشاره به چیز فرد نزدیک)، (that (اشاره به چیز مفرد دور)، these (اشاره به چیز های نزدیک ) و those (اشاره به چیز های دور) هستند. جملاتی که با این ضمایر مفعولی ساخته می شوند، همیشه سوم شخص هستند. ضمایر اشاره در زبان انگلیسی، یکی از اجزاء کلام (Parts of Speech) است که برای جلوگیری از تکرار، به ‌جای اسم یا گروه اسمی می‌ نشیند. ضمیرها نقش‌ های مختلفی می‌ گیرند و با توجه به موقعیتی که در جمله دارند، به انواع گوناگونی تقسیم می‌شوند. یکی از آن‌ها ضمایر اشاره Demonstrative Pronouns است. در این مقاله قصد داریم گرامر ضمایر اشاره در زبان انگلیسی

را آموزش دهیم و کاربرد آن را در جمله بررسی کنیم. همچنین، صفات اشاره (Demonstrative Determiners) و انواع آن را تعریف می‌کنیم و تفاوت بین ضمایر اشاره و صفات اشاره را توضیح می‌دهیم.

ضمایر اشاره در انگلیسی کدام اند؟

ضایر ها نقش های مختلفی می گیرند و با توجه به موقعیتی که در جمله دارند، به انواع گوناگونی تقسیم می شوند. یکی از آن ها ضمیر اشاره

انواع ضمایره اشاره زبان انگلیسی

ضمایر اشاره انگلیسی مفرد (that and this )

ضمیر this برای اشاره به چیزی یا چیز هایی نزدیک به گوینده در فضا با زمان استفاده می شود. به مثال زیر توجه کنید:

I brought this from home.

من این را از خانه آوردم.

ضمیر that برای نشان دادن چیزی است که از ما فاصله دارد و دور است. به مثال زیر توجه کنید:

My memory stick? I forgot that at home.

کارت حافظه ام ؟ من آن را در خانه جا گذاشتم.

ضمایر اشاره انگلیسی جمع (these and those)

ضمایر اشاره زبان انگلیسی جمع برای جایگزینی اسم جمع استفاد ه می شوند.

• حالت جمع this  ضمیر these است. به مثال زیر توجه کنید.

I’ll take these, they’re perfect!

من این ها را می گیرم این ها عالی هستند.

• حالت جمع that  ضمیر those است.

Those are chameleons.

آن ها ها آفتاب پرست هستند.

در جدول زیر ضمایر اشاره زبان انگلیسی آمده است به جدول زیر دقت کنید:

                         دور                     نزدیک                 ضمایر اشاره

that                      this                         مفرد

این       آن      

                           these                  those جمع

این ها      آن ها

ضمایر اشاره زبان انگلیسی نزدیک

this و these به معنای “این” و “این‌ها” ضمایر اشاره زبان انگلیسی نزدیک هستند که برای اشاره به اشیا یا افراد نزدیک استفاده می‌شوند. در انگلیسی کاربردهای مختلفی دارند که در ادامه با چندی از این کاربردها آشنا می‌شویم:

• برای صحبت کردن راجب به افراد یا اشیای نزدیک. به مثال های زیر توجه کنید:

This is a nice cup of tea.

این یک فنجان چای خوش طعم است.

Whose shoes are these?

این ها کفش های کیست؟

• برای معرفی کردن اشخاص به دیگران برای اولین بار. به مثال های زیر توجه کنید:

This is Maria.

این ماریا است.

These are my friends, Maria and Mary.

این ها دوستان من هستند، ماریا و ماری.

به این نکته توجه نمایید که برای معرفی اشخاص باید برای هر یک از اشخاص از ضمایر اشاره  زبان انگلیسی استفاده کنید،  یعنی نمی توانیم با یک ضمیر اشاره دو نفر را معرفی کنیم. به مثال زیر توجه کنید:

These are Maria and Mary. (نادرست)

این مثال اول به این دلیل ناردست است که برای اشاره به افراد از ضمایر اشاره زبان انگلیسی these استفاده کرده است.

This is Maria and this is Mary. (درست)

ضمایر اشاره در زبان انگلیسی به دور

That و those به معنای “آن” و “آن‌ها” ضمایر اشاره در زبان انگلیسی

• برای اشاره به اشیاء و افراد دور. به مثال های زیر توجه کنید:

This is our house, and that’s Maria’s house over there.

این خانه ماست، و آن طرف خانه ماریا است.

Those are very expensive shoes.

آن ها کفش های بسیار گران قیمتی هستند.

• استفاده از that برای اشاره به حرف یا کاری در گذشته یا حال. در زبان فارسی معمولا در این کاربرد that را ترجمه نمی کنیم. به مثال های زیر توجه کنید:

shall we go to the cinema?

چطوراست به سینما برویم؟

Yes, that’s a good idea.

آره فکر خوبی است.

سوالی و منفی کردن ضمایر اشاره زبان انگلیسی

روش سوالی کردن و منفی کردن ضمایر اشاره زبان انگلیسی دقیقا مانند ضمایر شخصی است. به مثال زیر توجه کنید:

This is a bag?

این یک کیف است.

Is this a bag?

آیا این یک کیف است؟

Yes, this is.

بله، این هست.

No, this isn’t.

خیر، این نیست.

No, this isn’t a bag.

خیر، این یک کیف نیست.

ساختار ضمایر اشاره زبان انگلیسی

ساختار ضمایر اشاره در زبان انگلیسی، برای جملات مثبت، منفی و پرسشی، از فرمول خاصی پیروی می کند که در ادامه مقاله آن را توضیح می دهیم.

ساختار جملات مثبت و منفی

فرمول کلی جملاتی که ضمایر اشاره به عنوان فاعل در آن ها به کار رفته، برای جملات مثبت و منفی، به صورت زیر است ( می توان از فعل های دیگری هم استفاده کرد)

This/that + is (not)

These/those + are (not)

برای درک بهتر این ضمایر در ساختار جملات مثبت و منفی در ادامه مثال هایی را برای زبان آموزان ارائه داده ایم، به آن ها دقت کنید:

This was my mother’s ring.

این انگشتر برای مادرم بود.

That looks like the car I used to drive.

آن شبیه ماشینی است که قبلا با آن رانندگی می کردم. ( در این جمله، از گرامر used to برای نشان دادن عادتی در گذشته استفاده شده است.)

None of these are correct.

هیچ یک از این ها درست نیست.

These aren’t comfortable shoes.

این کفش ها راحت نیستند.

برای استفاده از ضمایر اشاره زبان انگلیسی باید قوانین گرامری را رعایت کنید. این قوانین عبارت است از:

• ضمایره اشاره مشخص کننده اسم ها هستند. به مثال های زیر توجه کنید:

This is a table.

این یه میزه.

That was my grandma’s table.

اون میز مادر بزرگم است

Those are chairs.

اون ها صندلی هستند.

These were my mom’s chairs.

اونا صندلی های مادم بودند.

• ضمایر اشاره زبان انگلیسی به همراه یک فعل می آیند. به مثال های زیر توجه کنید:

This is a table.

این یه میزه.

That was my grandma’s table

اون میز مادربزرگ ام بود.

Those are chairs.

اونا صندلی هستن.

These were my mom’s chairs.

اونا صندلی های مادرم بودند.

• از ضمایر اشاره در زبان انگلیسی
  اغلب برای توصیف مکان ها، اشیاء یا حیوانات استفاده می شود. ولی اگر شخص خاصی مد نظر باشد می توان از ضمایر انعکاسی برای توصیف افراد هم استفاده کرد. به مثال های زیر توجه کنید:

This is Howard. (specific person)

این هوارده (شخص خاص)

That is her hometown. (places)

اون جا زادگاهشه (مکان)

Those were my dog’s puppies. (animals)

اون ها توله سگ های من بودند. ( حیوانات)

These are my books. (things)

این ها کتاب های من هستند.(اشیاء)

• ضمایر اشاره
  می توانند به تنهایی و بدون اسم در جمله بیایند. به مثال های زیر توجه کنید:

Don’t do this.

این کار را نکن.

Don’t do that

اون کار را نکن

Leave those alone.

اون ها رو تنها بذار.

Leave these alone.

این ها رو تنها بذار.

صفات اشاره در زبان انگلیسی

ضمایر اشاره زبان انگلیسی زمانی که قبل از اسم بیایند می توانند به عنوان صفات اشاره عمل کنند. در واقع تفاوت ضمیر اشاره و صفت اشاره در این است که ضمایر اشاره زبان انگلیسی به تنهایی استفاده می شود و صفت اشاره با اسم به کار می رود. صفات اشاره در جمله با اسم همراه می شوند و به سوال which one که به معنای کدام یک است جواب می دهند. به مثال های زیر توجه کنید:

I’ll take these sandals.

من این صندل ها را می گیرم.

Those chameleons are disgusting.

آن آفتاب پرست ها حال به هم زن هستند.

برای درک بهتر صفات اشاره به مثال های زیر با دقت توجه کنید:

This pen works, but that pen is dry.

این خودکار کار می کنه، اما اون یکی خشک هستش.

This (demonstrative) + pen (noun) = demonstrative adjective

این (کلمه اشاره) + خودکار (اسم) = صفت اشاره

That (demonstrative) + pen (noun) = demonstrative adjective

آن (کلمه اشاره ) + خودکار (اسم) = صفت اشاره

Those boys have blonde hair, but these boys have res hair.

اون پسر ها موهای بلوندی دارند، اما این پسر ها موهای قرمز رنگی دارند.

Those (demonstrative) + boys (noun) = demonstrative adjective

آن ها (کلمه اشاره) + پسر ها(اسم) = صفت اشاره

These (demonstrative) + boys (noun) = demonstrative adjective

این ها (کلمه اشاره) + پسر ها(اسم) = صفت اشاره

سخن آخر

در این مقاله تمام نکات مهم مربوط به این ضمایر و صفات اشاره را یاد گرفتیم. اگر بخواهیم به زبان ساده بگوییم، ضمایر اشاره با افعال پیوندی همراه می شوند و می توانند با اسم یا به تنهایی در جمله بیایند. اما صفات اشاره توصیف کننده اسم ها هستند و بعد از اسامی مختلف در جمله می آیند. برای بهتر یاد گرفتن می توانید با ضمایر اشاره و صفات اشاره تمرین کنید و آن ها را درک کنید. ما در این مقاله سعی کرده ایم که تمام نکات در رابطه با ضمایر اشاره زبان انگلیسی را برای زبان آموزان ارائه دهیم.