تفاوت زبان انگلیسی در کشور های انگلیسی زبان

تفاوت زبان در کشور های انگلیسی زبان موضوعی است که برای مدرسان و زبان آموزان به چالشی تبدیل شده است. زبان انگلیسی در واقع 7 لهجه مختلف در جهان دارد که هر کدام از لحاظ مختلف با هم تفاوت هایی دارند. از این 7 لهجه، سه لهجه اصلی و رسمی که مردم جهان  آن ها را به عنوان زبان دوم دنبال می کنند  و بیشترین کاربرد را دارند،  شامل انگلیسی بریتیش، امریکن و استرالیایی می باشد. گویش های دیگری از جمله ایرلندی، نیوزلندی، اسکاتلندی و… وجود دارند که کمتر توسط افراد به عنوان زبان دوم به کار گرفته می شوند، که دلیل این امر این است که بیشتر تمایل دارند که به خاطر موقعیت های شغلی و تحصیلی، به کشور های انگلیس و استرالیا و آمریکا مهاجرت کنند. تفاوت زبان در کشور های انگلیسی زبان چندین جنبه مختلف دارد که در ادامه به معرفی آن ها می پردازیم.

انواع گویش زبان انگلیسی

کشور های زیادی در جهان وجود دارند که از زبان انگلیسی به عنوان زبان اول خود استفاده می کنند. از جمله این کشور ها می توان به کشورهای انگلیسی زبان، آمریکا و کانادا، استرالیا، نیوزلند، آفریقای جنوبی و… اشاره کرد. برخی کشور های دیگر نیز وجود دارند که از این زبان به عنوان زبان دوم استفاده می کنند؛ مانند هند، بحرین، قطر سودان و… . زبان انگلیسی به دلیل استفاده های زیادی که به عنوان زبان میانجی در دانشگاه ها، در سیاست، اقتصاد، علم و سایر زمینه ها از آن  می شود، پر تکلم ترین زبان جهان می باشد.  این زبان گویش های زیادی دارد. در واقع تفاوت زبان در کشور های انگلیسی زبان بیشتر شامل لهجه، کلمات، املا و گرامرانگلیسی می شود. در ادامه به معرفی این گویش ها و تفاوت آن ها می پردازیم.

تفاوت گویش های انگلیسی

گویش های زبان انگلیسی با وجود اینکه در اساس زبان، یکی هستند اما تفاوت هایی نیز با هم دارند. این تفاوت ها شامل کلمات، لهجه، املا و گرامر می باشند. البته چیزی که بیشترین تفاوت را ایجاد می کند، لهجه این گویش ها و اصطلاحات عامیانه ای است که مردم محلی به کار می برند. مهم ترین موارد تفاوت آن ها به شرح زیر است.

*به دلیل مرجع بودن، در مثال ها زبان های بریتیش، امریکن و استرالیایی را به کار می گیریم.

تلفظ یا لهجه

بیشترین و بارز ترین تفاوتی که بین گویش های مختلف زبان انگلیسی وجود دارد مربوط تلفظ و لهجه آن ها می باشد. یکی از واضح ترین تفاوت ها مربوط تلفظ حرف R می باشد. در انگلیسی بریتانیایی و استرالیایی صدای /r/ زمانی تلفظ می گردد که حرف بعدی آن حرفی صدا دار باشد. اما در لهجه امریکن حرف در هر جای کلمه قرار بگیرد تلفظ می شود. مثلا کلمه ” card ” در بریتیش و استرالیایی به صورت “ca:d ” تلفظ می شود و صدای r  در آن حذف می شود. مورد دیگر تلفظ حرف i می باشد. در زبان استرالیایی در واژه هایی مانند night و light این حرف صدایی شبیه oi می دهد (noight). اما در زبان بریتیش و امریکن اینگونه تلفظ نمی شوند. یا اینکه تلفظ حرف a در کلماتی مانند cat در زبان استرالیایی صدایی مانند eh می دهد و به صورت “keht ”  تلفظ می شوند.

کلمات

از دیگر موارد تفاوت زبان در کشور های انگلیسی زبان می توان به کلمات متفاوتی که به کار می گیرند اشاره کرد. بسته به کشور مورد نظر و فرهنگ و آدابی که دارند و یا زبان هایی محلی که از آن ها تاثیر گرفته اند، کلمات و عبارات روزمره متفاوتی دارند. البته چیزی که وجود دارد این است که گویش های زبان انگلیسی واژگان مشترک زیادی دارند. اما تعداد واژگان متفاوت نیز کم نیست. زبان استرالیایی تقریبا ترکیبی از زبان های بریتیش و امریکن است. در زبان استرالیایی به جای کلمه “barbecue” که کلمه ای یریتیش- امریکن است از واژه “Barbie” استفاده می شود. یا اینکه زبان های بریتیش و استرالیایی واژه “aluminium ”   را به واژه ” aluminum”   در زبان آمریکایی ترجیح می دهند. یا اینکه برای کاپوت اتومبیل برخلاف آمریکایی ها که واژه ” hood” را به کار می برند، از کلمه ” bonnet” استفاده می کنند. گاهی کلمات معناهای متفاوتی نیز می دهند. مثلا واژه thongs در لهجه استرالیایی به معنی دمپایی اما در امریکن معنی لباس زیر هم می دهد.

املای کلمات

یکی دیگر از تفاوت هایی که گویش های مختلف زبان انگلیسی با هم دارند، در املای واژگان می باشد. این کشورها بسته به استانداردهای زبان خود، گاهی از املاهای متفاوتی برای لغات مشترک استفاده می کنند. حال افراد بسته به نیاز و ارتباطی که با  افراد دارند می توانند برای یادگیری زبان، از شیوه نوشتن هرکدام از این زبان ها استفاده کنند. موارد زیر نمونه هایی از تفاوت های املایی هستند.

• پسوند or  و our

Color آمریکایی

Colour بریتیش و استرالیایی

Behavior امریکن

Behaviour استرالیایی و بریتیش

• پسوند ter- و tre-

Theatre استرالیایی و بریتیش

Theater امریکن

گرامر و دستور زبان

آخرین مورد از تفاوت زبان در کشور های انگلیسی زبان مربوط به گرامر و دستور زبان می باشد. در اغلب موارد همه  لهجه های زبان انگلیسی گرامر یکسانی دارند. اما گاها در موقعیت های مشابه گرامر متفاوتی به کار برده می شود. مثلا در کاربرد اسم های جمع مثل  team, staff, government، در لهجه امریکن و استرالیایی همیشه با فعل مفرد می آیند اما در انگلیسی بریتیش هم با فعل جمع می آیند هم با فعل مفرد، اما بیشتر با فعل جمع بکار برده می شوند. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه تفاوت اکسنت های امریکن و بریتیش می توانید به سایت دکتر منوچهرزاده مراجعه فرمایید.

سایر گویش های زبان انگلیسی

لهجه های امریکن، بریتیش و استرالیایی جزء رایج ترین لهجه های زبان انگلیسی می باشند که در مکان ها و موقعیت های گوناگون مورد استفاده قرار می گیرند. اما به غیر از اینها لهجه های دیگری نیز وجود دارند که در کشور هایی خاص مورد استفاده قرار می گیرند. در ادامه به معرفی برخی از مهم ترین های آن می پردازیم.

انگلیسی استرالیایی

لهجه استرالیایی زبان انگلیسی در سالیان گذشته به دلیل موقعیت های شغلی و تحصیلی که در استرالیا وجود دارد و افزایش مهاجرین به این قاره،  به یکی از محبوب ترین لهجه های این زبان تبدیل گشته است و کم کم در حال وارد شدن به رقابت با انگلیسی بریتیش و امریکن می شود. این زبان در واقع ترکیبی از لهجه امریکن و لهجه بریتیش می باشد. این زبان نیز عبارات و واژگان مختص به خود را دارد. مانند:

Bogan: شخصی ساده لوح

Servo: پمپ بنزین

Mozzie: پشه

انگلیسی اسکاتلندی

زبان انگلیسی اسکاتلندی به  غیر از تلفظ و گرامر متفاوت از واژگان و عبارات متفاوتی نیز استفاده می کنند. بیشتر گویشوران اسکاتلندی تمایل دارند تا از واژگانی استفاده نمایند که در هیچ زبان دیگری استفاده نشده باشد. به همین علت حتی ممکن است بومی های خودشان نیز با لهجه غلیظ مردم شان به مشکل بربخورند.  برای مثال کلمات زیر تقریبا فقط در این کشور کاربرد دارند.

Brow: عالی، فوق العاده

Tidy: دوست داشتنی، خیره کننده

Balloon: فردی مزاحم یا کند ذهن

انگلیسی ایرلندی

لهجه ایرلندی زبان انگلیسی  در جمهوری ایرلند و ایرلند شمالی کاربرد دارد و همانند سایر لهجه ها، این لهجه نیز در تلفظ کلمات  تفاوت هایی  با بقیه دارد و عبارات مختص به خود را دارند. یکی از بارز ترین تفاوت هایی که دارد در تلفظ th می باشد که شبیه t یا d تلفظ می کنند. یا اینکه لغتی مانند gob  که به معنی دهان است، در واقع نوعی توهین محسوب می شود و منظوری مانند shut your gob (دهانت را ببند) را می رساند. یا اینکه craic از نظر لغوی به معنی ترک خوردن می باشد، اما اگر از شما بپرسد: what’s the craic? در واقع قصد احوال پرسی دارد و معادل how are you? می باشد.

انگلیسی نیوزلندی

لهجه ی نیوزلندی یکی دیگر از گویش های زبان انگلیسی می باشد که به لهجه کیوی یا kiwi شهرت دارد و یکی از خنثی ترین لهجه های این زبان محسوب می شود. این لهجه به دلیل نزدیکی با استرالیا، شباهت زیادی به لهجه استرالیایی دارد اما با لهجه بریتیتش تمایز نسبتا زیادی پیدا کرده است و همانند زبان استرالیایی از عبارات و واژه های متمایزی که احتمالا فقط در آنجا بشنوید پر شده است. مانند لغات زیر:

Kia ora: به عنوان واژه سلام کاربرد دارد

Jandals: دمپایی انگشتی

Chilly bin: نوعی دستگاه خنک کننده برای خنک کردن نوشیدنی ها Sweet as: مشکلی نیست/ همه چیز خوب است

انگلیسی سنگاپوری( سینگلیش)

کشور سنگاپور از آن دسته کشورهایی می باشد که دارای چند زبان رسمی هستند. زبان انگلیسی یکی از چهار زبان رسمی این کشور محسوب می شود که در تجارت محلی و بین المللی کاربرد دارد. موضوعی که باعث تمایز و تفاوت های زیاد این لهجه با سایر لهجه های زبان انگلیسی شده است، تاثیر پذیری آن از دیگر زبان های این کشور می باشد. برای افرادی که قبلا با زبان سینگلیش آشنایی نداشته اند، درک عبارات و کلماتی که در این زبان کاربرد دارند احتمالا برای شان سخت باشد و متوجه نشوند زیرا در اصل ریشه در  زبان های  ماندارین، مالایی و تامیل دارند. نمونه هایی از واژگانی که فقط در این زبان کاربرد دارند:

Lepak: گردش بی هدف

Sia la: حرف ندا، خدای من، وای